دفتر حرف های نگفته ام را باز کردم و نوشتم:

1.کاش میشد همیشه شانه هایمان را به علامت بی خیالی بالا بیندازیم . سر به هوا به ستاره ها نگاه کنیم

 و همیشه ماه را نفرین کنیم

که چرا عصر ها و یا صبح های خیلی زودکه می شود هم تودر اسمانی و هم افتاب و ما هنوزبه  دنبال

 ستاره ها می گردیم  .

2.چهره ات همیشه در قلبم است یادت همیشه در ذهنم اسمت همیشه بر لبم صدایت همیشه در گوشم

  عکست همیشه در چشمانم

 گرمایت همیشه در دستانم خاطرت همیشه در روانم و

ومن وقتی می گویم تمام زندگیم هستی تو می خندی و

دوست داری اما نمی خواهی باور کنی و در ک

 کنی عاشق شدن را ...

                                             کاش کمی تو جای من بودی

3. گاهی سکوت به معنای علاقه  واحترام نیست گاهی سکوت فرصتی است برای مخاطب تا اشتباه

 هایش را جبران کند.

4.اگر خواستی پرواز کنی اما دیدی نمی توانی فریاد بزن ،صدا قدرت پرواز را دارد قدرت به اوج

 رسیدن صدایت حرفت تورا به اوج می رساند  ونه خودت سعی کن همیشه حرف هایت را محکم و

 صادقانه بزنی تا به اوج برسی و بالا تر و بالا تر بروی.

1.تنهایی : چهره ای پیر شده از عشق

2.غم: لابه لای دفتر خاطراتم – غرق شدن درعشق وتنها ماندن در ثانیه ها

3.جاده :در جاده عشق تنها رد پاهایی را میبینی که از تو دور تر شده اند

4. سکوت : فریاد دل و گرفتگی گلو از بغض

5. نماز :

1. بعضی ها: دولا راست شدن که موجب خستگی می شود {می دونی خدا کیه ؟ اگه می دونستی وقتی

 داری نماز می خونی چه جوری بهت نگاه میکنه طوری بودی که دیگه همه شبانه روز رو در حال نماز

 خوندن می دیدمت}

2. بعضی های دیگر: چون مسلمانیم نماز می خوانیم{ درسته وماهمه بخاطر یه چیز مشترک نماز می

 خونیم اونم همین مسلمان بودنه اما مسلمان بودن فقط به نماز نیست در کنار نماز باید باید حرف خدا رو

 گوش کردو دلش رو نشکوند من بعضا مسلمانانی را دیده ام که فقط در شناسنامه مسلمان اندو... اما امید

 وارم همین نمازی که می خونی قبول باشه و به حق همون نماز حرف خدارو گوش بدی}

3. چون می خواهم از خدا تشکر کنم چون دوستش دارم.{...}